วันพุธที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

I am CitiZen - performance

I Am Citizen
ฉัน พลเรือน
I obey the law
ฉันเคารพกฎหมาย
The government keeps me safe
รัฐบาลรักษาความปลอดภัยให้ฉัน
The news keeps me informed
ข่าวสารทำให้ฉันได้ความรู้
I am diligent
ฉันขยัน
I exercise everyday
ฉันออกกำลังทุกวัน
I look after my health
ฉันดูแลสุขภาพตัวเอง
I like romantic comedies (because it makes me feel good)
ฉันชอบดูหนังแนวโรแมนติกคอมเมดี้ (เพราะมันทำให้ฉันรู้สึกดี)
I am ordinary
ฉันเป็นคนธรรมดา
So why did I have to die?
แล้วทำไมฉันถึงต้องตาย
A performance from the COLLECTIVE EXPERIENCE with live music/video/puppetry
20 สิงหา 2010
ที่หอศิลป กทม ห้องเอนกประสงค์ ในงาน "ฝันสู่สันติภาพ"

วันพุธที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

วันเสาร์ที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2553

สุดท้ายก็ นั่งแดกเบียร์ หาแรงขับ แรงบันดาลใจ แต่หามิเจอ ไม่มีอะไรให้จับต้อง มองหาแต่ไม่เห็น เราคิดว่าเบียร์น่าจะช่วย แต่วันนี้ ไม่ เบียร์ไม่เกี่ยว - เราต้องเขียนบทหนัง ต้องเขียนใหม่อีกรอบ เพราะบทเดิมเกรงว่าจะขายไม่ออก จริงๆแล้วเราพอใจกับบทเดิม แต่ก็ ถ้าเขาไม่ซื้อ เขาก็ไม่ซื้อ เราจึงต้อง...เขียนใหม่ เราเชื่อว่าเราเขียนได้แหละ เราคิดว่านะ

แฟนอยู่ญี่ปุ่น ส่งข่าวมาให้ฟัง เล่าถึงความคิดของคนญี่ปุ่นรุ่นใหม่ ที่ดูถูกความคิดคนอื่น ดูถูกประเทศอื่น ประเทศอื่นหลายประเทศรวมถึงประเทศนี้มีหลายสิ่งอย่างให้ดูถูก ก็จริงอยู่ แต่เราทนการดูถูกไม่ได้ ฟังแล้ว โกรธ จริงแล้วเราก็หลงไหลในญี่ปุ่น แต่ญี่ปุ่นถ้ามองจากสายตาที่ไม่ต้องยี่หร่า โดยเฉพาะคำว่า ศิวิไลซ์ ความเจริญก็ทำร้ายพวกเขาไม่มากก็น้อย คลับคล้ายกับประเทศเราที่เวลามีคนบอกให้เรายืน เราก็ต้องยืน ให้นั่งเราก็ต้องนั่ง วัฒนธรรมที่สวยงาม ที่ทุกคนต้องเสียสละความอสิระอันแท้จริงเพื่อเชิดชูภาพลักษณ์กลวงๆแบบนั้น...ความอิสระมันจริงเหรอ

เพราะเราก็ต้องทำงานภายใต้ความอิสระ ที่มีข้อจำกัด พูดแล้วก็นึกถึงการมีชีวิตที่อยู่ภายใต้ข้อจำกัด

Free? we're not free. We try to break out of the box only to find a bigger box. The bigger box is our mind and the rules we make to enslave ourselves.

วันอังคารที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2553

...



นักแสดง - เด๊ดสะมอเร่

สายฟ้า

พลัฏฐ์

นพพันธ์


สุวรรณา




กีรติ

"เด๊ดสะมอเร่" เล่นไปแล้ว แต่เดี๋ยวจะเล่นอีก



วันนี้อยู่ พรุ่งนี้ไป - แสดงไปแล้ว เจ็ดรอบ
เจอกันอีกเดือน กรกฏา

วันอังคารที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2553

it's called Grey area




GREY AREA

When there is a gap, we do not see it

When we don’t see it, yet, we feel the difference

We feel the difference but deny the gap

We don’t accept the gap because of the difference

We try to erase the difference even if it’s a gap

We try to erase the gap and deny the difference

The gap is not different and the difference is not the gap

In every gap, there is a difference.



‘Let’s go to Utopia!’

19.30 Everyday from 26 February – 7 March 2010
@ Democrazy studio. Soi sapan koo, Lumpini MRT exit1
Ticket 300 (student 250)
For information and reservation 086 814 713 5075 / 086 814 1676