โฆษณาพรูนวีต้าบนBTSไร้ยางอาย เสนอความไม่เป็นจริง
๑. กล่าวว่าเราเลียงกรรมพันธ์ได้-ถ้าพ่อแม่เราดำ เราแดกวีต้าเราหายดำ จะเป็นไปได้ยังไง
๒.สร้างความแบ่งแยกชนชั้นในครอบครัวกันเอง ผิวดำ ผิวกร้าน เป็นอะไรที่ Below standard ไม่ดีพอในสายตาสังคม อะไรที่ขาวใส น่ารักน่าเอ็นดู แล้วถ้าพ่อแม่ต้องปลูกข้าววันแล้ววันเล่า พ่อแม่จะไม่ดำได้ยังไง ลูกจะได้มีเงินไปซื้อวีต้ามาแดก ไปซื้อ whitening มาทา ไปหาbig eye มาใส่
ใครคิด ใครดู ใครเสีย ใครได้
DUDE, where's my country?
วันอังคารที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
วันอังคารที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2553
วันเสาร์ที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2553
วันเสาร์ที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2553
วันอังคารที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2553
Nantawan
I look at this photo and I get a feeling that I can't really explain
Sailing in the sun, in the age that beckons to be remembered...
but I dont think that's a ship, and I can only remember the hardship she had to endure
Her hair blowing in the wind, the smile on her face.
Was life good? or was it just a good day, or just maybe the moment was perfect.
I get a feeling that I cant explain. Its one of the most beautiful photos i've seen in a long time.
maybe it should just be the most beautiful.
But it really was a long, long time ago.
Sailing in the sun, in the age that beckons to be remembered...
but I dont think that's a ship, and I can only remember the hardship she had to endure
Her hair blowing in the wind, the smile on her face.
Was life good? or was it just a good day, or just maybe the moment was perfect.
I get a feeling that I cant explain. Its one of the most beautiful photos i've seen in a long time.
maybe it should just be the most beautiful.
But it really was a long, long time ago.
As time goes by, one day she gave birth to me.
On my trip to London, I didn't come back with much, but this...I consider a kind of treasure.
Other things, I'll probably forget, but I will have this to remember,
She's my mother,but at that point we were not connected.
even when we were mother and son, we still couldn't connect
looking at the picture, I get her.
This time I dont see me, I just see her.
On my trip to London, I didn't come back with much, but this...I consider a kind of treasure.
Other things, I'll probably forget, but I will have this to remember,
She's my mother,but at that point we were not connected.
even when we were mother and son, we still couldn't connect
looking at the picture, I get her.
This time I dont see me, I just see her.
Mother
citizen is dead
Citizen is dead.
การแสดงถูกยกเลิก ก่อนที่มันจะได้เริ่มขบวนการด้วยซ้ำ ทำไงได้ ทำงานกับข้า-ราชการ ข้า-ราชการไม่ได้กิน ข้า-ราชการก็ไม่ทำ อยากได้งานแต่ไม่อยากจ่ายเงิน ทำให้ให้นึกถึงบทที่เขียนในเด๊ดสะมอเร่ อยากสร้างถนนแต่เงินไม่ออก ก็ทิ้งถนนถนนแม่งไว้อย่างนั้น เสร็จไม่เสร็จช่างแม่ง กรรมกรไม่ได้เงินก็ไปเอาเงินที่อื่นแทน เงินที่เขาแจกฟรีๆเพื่อร่วมพรรคร่วมพล
แล้วใครล่ะที่เดือดร้อน
การแสดงถูกยกเลิก ก่อนที่มันจะได้เริ่มขบวนการด้วยซ้ำ ทำไงได้ ทำงานกับข้า-ราชการ ข้า-ราชการไม่ได้กิน ข้า-ราชการก็ไม่ทำ อยากได้งานแต่ไม่อยากจ่ายเงิน ทำให้ให้นึกถึงบทที่เขียนในเด๊ดสะมอเร่ อยากสร้างถนนแต่เงินไม่ออก ก็ทิ้งถนนถนนแม่งไว้อย่างนั้น เสร็จไม่เสร็จช่างแม่ง กรรมกรไม่ได้เงินก็ไปเอาเงินที่อื่นแทน เงินที่เขาแจกฟรีๆเพื่อร่วมพรรคร่วมพล
แล้วใครล่ะที่เดือดร้อน
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)